ماندگاری کیک به عوامل مختلفی مانند تاریخ انقضا، روش تهیه و نحوه نگهداری کیک بستگی دارد. کیک به دلیل هزینه نسبتاً کم و کالری بالا و طعم شیرین و مرسوم بودن برای جشن ها و تولدها، یکی از محبوب ترین دسرها در جهان است. کیک محصولی از یک خمیر هوادهی شده و دارای بافتی اسفنجی است که هزاران دستور برای تهیه آن وجود دارد. کیکها در اشکال مختلف و به صورت کیک هایی با ماندگاری کوتاهتر در قنادی ها و کیک های بسته بندی با ماندگاری بالا در کارخانجات تولید می شود. کیک تقریباً همیشه شیرین است ، این امر محصولات کیک را از نان که معمولاً شیرین نیست متمایز می کند. علاوه بر آن هوادهی در کیکها معمولا توسط ترکیبات شیمیایی نظیر بیکینگ پودر و جوش شیرین و… صورت میگیرد در حالی که ایجاد حجم و بافت مناسب در نان توسط خمیر مایه و عمل تخمیر صورت می گیرد. هر چند که میزان و تنوع ترکیبات استفاده شده در کیکها سبب گوناگونی بافت و نامهای متعدد برای این محصول شده است، آرد ، روغن، تخم مرغ و شکر به عنوان ترکیبات اصلی این محصول شناخته می شود.افزایش مدت زمان ماندگاری در کیکها، تلاشی برای ایمن نگه داشتن و همینطور تازه نگهداشتن آنها برای مدت طولانی است. کیک در صورت بیاتی می تواند خشک و بیات شده و خاصیت ارتجاعی خود را از دست بدهد.
دو عامل اصلی بر ماندگاری این نوع محصولات تأثیر می گذارد:
فساد میکروبی:
آلودگی محصول با اسپورهای کپک منتقل شده در هوا بلافاصله پس از خروج از فر شروع می شود. با گذشت زمان ، رشد میکروبی همچنان در حال افزایش است و در نهایت ، لکه های سبز روی پوسته ایجاد می شود.
بیات شدن و از دست دادن رطوبت محصول:
بیات شدن می تواند هم روی پوسته و هم روی بافت تاثیر بگذارد. عمدتا پوسته پوسته شدن ناشی از انتقال رطوبت یا مهاجرت آبی از بافت به پوسته محصول است. از طرف دیگر ، بیات شدن بافت زمانی اتفاق می افتد که نشاسته هیدراته به شکل کریستالی برگردد.
برای جلوگیری از فساد میکروبی از ضد کپکها، کنترل pH، اجرای روشهای خوب تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوح در تماس با محصول، اجرای اصول HACCP، کنترل فعالیت آبی و بسته بندی مناسب استفاده می شود.
برای کاهش سرعت بیاتی در این محصولات عموما از امولسیفایرهای نرم کننده بافت مانند لسیتین ، مونو و دی گلیسیریدها ، پروتئین ها و…استفاده می شود.
هیدروکلوئیدها می توانند از دست دادن رطوبت بافت را کند کنند. هیدرولیز نشاسته توسط آلفا آمیلازها , دکسترین و سایر الیگوساکاریدها را آزاد می کند. سبب حفظ خاصیت ارتجاعی بافت کیک در زمان ماندگاری،کمتر خورد شدن کیک در زمان برش، تازگی بیشتر، بهبود بافت و نرمی کیک در زمان ماندگاری می شود.
